Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Christopher Plummer. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Christopher Plummer. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Τετάρτη 29 Μαΐου 2013

Beginners (2010)

Σκηνοθεσία: Mike Mills
Σενάριο: Mike Mills
Παίζουν: Ewan McGregor, Christopher Plummer, Mélanie Laurent
Παραγωγή: ΗΠΑ
Διάρκεια:105΄

Το Beginners είναι από εκείνες τις ταινίες που για κάποιο λόγο σου προκαλούν ένα περίεργο συναίσθημα, μία αίσθηση αλλιώτικη, σαν να θέλεις να βουτήξεις στο εσωτερικό της και να μη σου το επιτρέπει.

Μην παρεξηγήσετε όμως τα λόγια μου. Ούτε περίεργη είναι, ούτε ακαταλαβίστικη. Είναι απλά μία πολύ έντονα συναισθηματική ταινία. Η δομή της δεν βασίζεται τόσο στο σενάριο, όσο στην εξέλιξη των ιστοριών των πρωταγωνιστών, τα συναισθήματά τους και την ψυχική τους κατάσταση.

Ο Oliver, είναι ένας νεαρός άντρας, που διανύει την τρίτη δεκαετία της ζωής του. Ο πατέρας του απεβίωσε πρόσφατα, έπειτα από μία σύντομη μάχη με τον καρκίνο, αφού όμως πρώτα εκμυστηρεύτηκε στο γιό του, πως όλα αυτά τα χρόνια έκρυβε την αληθινή ταυτότητά του, αυτή του απόλυτα συνειδητοποιημένου ομοφυλόφιλου.

Το αρχικό σοκ της αποκάλυψης, έρχεται να δώσει τη θέση του στην ψυχική καταρράκωση του ήρωα, αφού όλα όσα γνώριζε για την οικογένειά του γκρεμίζονται, με τον ίδιο να περνάει μία βαθιά και συναισθηματική κρίση ταυτότητας.

Η αλήθεια είναι πως σε οποιονδήποτε να συνέβαινε αυτό, αποβάλλοντας το σοκ για την όποια σεξουαλική ταυτότητα, θα αισθανόταν εγκλωβισμένος σε μία ζωή υποκρισίας και ψεμάτων, αφού οι ζωές των γονιών μας συνδέονται άρρηκτα με τις δικές μας, όσο και αν το αρνούμαστε πεισματικά.

Ο νεαρός Oliver, έχει να αντιμετωπίσει εκτός από τα φαντάσματα του παρελθόντος, και τη δική του προσωπική κρίση, αφού ο θάνατος του πατέρα του προκάλεσε εν γένει μία αναδιάρθρωση του χαρακτήρα  του, των προτεραιοτήτων στη ζωή του, κάνοντάς τον να επαναπροσδιορίσει τον ίδιο του τον εαυτό.

Κάπου εκεί, όντας χαμένος στις σκέψεις του και στη δουλειά του (είναι γραφίστας σε δισκογραφική εταιρία), θα γνωρίσει ένα αλλιώτικο κορίτσι που θα του αλλάξει τη ζωή, την Anna.

Θα γνωριστούν σε ένα πάρτι χωρίς καν να μιλήσουν, αφού η νεαρή κοπέλα – ηθοποιός στο επάγγελμα – πάσχει από φαρυγγίτιδα, γεγονός που δεν της επιτρέπει να μιλά. Η σχέση θα αναπτυχθεί αργά και σταδιακά, αποδεικνύοντας τα μειονεκτήματα του καθενός, αφού θα περάσει από πολλά στάδια κρίσης.

Και οι δύο ανίκανοι να αντιμετωπίσουν την κοινή κρίση που στιγματίζει τη σχέση τους, θα προσπαθήσουν να ξεφύγουν ο ένας από τον άλλον, να προλάβουν να φύγουν, μήπως και καταφέρουν να μην πληγωθούν ανεπανόρθωτα.

Όμως ο έρωτας είναι μία δύναμη που δεν την ελέγχει η ανθρώπινη καρδιά και γρήγορα θα αντιληφθούν και οι δύο πως η ζωή δεν έχει κάποιο νόημα χωρίς την αγάπη τους, όσο δύσκολη και γεμάτη με εμπόδια φαίνεται ότι είναι.

Ο Oliver έχει πλέον να αντιμετωπίσει το παρελθόν που τον στοιχειώνει, τις αναμνήσεις από την παιδική του ηλικία με την μητέρα του, καθώς ο σαρκαστικός της εαυτός, δεν του επέτρεψε ποτέ να αντιληφθεί τί πραγματικά συνέβαινε.

Έχοντας ελάχιστο χρόνο στη διάθεσή του, λίγο πριν ο πατέρας του πεθάνει από την αρρώστια, προσπαθεί να καταλάβει πως η ίδια του η οικογένεια ήταν βασισμένη σε ένα ψέμα.

Ζώντας σε άλλη εποχή, λιγότερο ομοφυλοφιλικά συνειδητοποιημένη, ο πατέρας του Oliver, Hal, ήξερε από πάντα πως αυτό που είναι δεν αλλάζει. Δεν είναι αρρώστια, όπως πολλοί του είπαν, δεν είναι «φάση». Είναι ο αληθινός του εαυτός.

Η γυναίκα και μητέρα του Oliver, θεώρησε πως μπορούσε να τον «αλλάξει», πως με τη συντροφιά μιας γυναίκας θα ερχόταν στον «ίσιο» δρόμο. Όμως η σεξουαλική ταυτότητα κάποιου δεν αλλάζει, όσο και αν – ακόμη και σήμερα – σοκάρει ή θεωρείται ταμπού.

Το “Beginners” είναι σίγουρα μία ταινία χαρακτήρων, μία ταινία που βασίζει μεγάλο μέρος της στην διαστρεβλωμένη αφήγηση και τα πολλαπλά φλας μπακ, αυτή που μοιάζει να πήρες δεκάδες κομμάτια και να προσπάθησες να τα ενώσεις για να φτιάξεις μία ιστορία.
Όχι δεν είναι μείον για την ιστορία, είναι το πλεονέκτημά της, αυτό που την καθιστά τόσο συναισθηματική, τόσο αληθινά βγαλμένη από την ανθρώπινη ψυχοσύνθεση.

Γεμάτη συμβολισμούς (βλ. η παρουσία του αξιαγάπητου σκύλου σηματοδοτεί τη μνήμη του πατέρα του) και ερμηνείες για τη ζωή των χαρακτήρων της, η ταινία αυτή προσέφερε άλλη μία εκπληκτική ερμηνεία από τον ηθοποιό Christopher Plummer, για την οποία και κέρδισε το Όσκαρ Β’ Καλύτερου Ηθοποιού το 2012.


Σε μία κοινωνία όπου όλα αλλάζουν, η ταινία αυτή σηματοδοτεί με τον άκρατο συναισθηματισμό της, την αξιοσημείωτη (και τόσο όμορφη) σιωπή της, την μελαγχολική ταυτότητά της και το ιδιαίτερο χιούμορ της, μία ειλικρινή αποτύπωση της ίδιας της ζωής. Είναι συνάμα πικρή και γλυκιά, όμορφη και άσχημη με το γέλιο και το κλάμα της, με την αλήθεια και τα ψέματά της.