Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Ιράν. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Ιράν. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Δευτέρα 11 Φεβρουαρίου 2013

Ένας χωρισμός (Jodaeiye Nader az Simin) 2011


Σκηνοθεσία: Asghar Farhadi
Σενάριο: Asghar Farhadi
Παίζουν: Peyman Maadi, Leila Hatami, Sareh Bayat, Shahab Hosseini

Η Simin και ο Naader μένουν στην Τεχεράνη μαζί με την 11χρονη κόρη τους και τον πάσχοντα από Alzheimer πατέρα του Naader. Ύστερα από 14 χρόνια γάμου οδηγούνται στο χωρισμό. Ο λόγος, η επιθυμία της Simin να μεταναστεύσουν στην Ευρώπη, προκειμένου να εξασφαλίσουν ένα καλύτερο μέλλον στη μικρή τους πανέξυπνη κόρη, Termeh

Ο σύζυγός της αρνείται πεισματικά, αφού είναι υποχρεωμένος να παραμείνει στην Τεχεράνη στο πλευρό του πατέρα του. Το διαζύγιο και η φυγή της Simin από το σπίτι θα οδηγήσουν σε απρόσμενες καταστάσεις, όταν ο Naader αναγκαστεί να προσλάβει μία φτωχή γυναίκα να φυλά τον πατέρα του.

Η ιρανική ταινία που ενθουσίασε κοινό και κριτικούς έκανε την εμφάνισή της σε μία περίοδο όπου η ιρανική κυβέρνηση κάνει ό, τι περνά από το χέρι της για να αποτρέψει κινηματογραφιστές να αποτυπώσουν οτιδήποτε τους θίγει. Με σκηνοθέτες να οδηγούνται στη φυλακή, όπως οι Jafar Panahi και Mohammad Rasoulof από το απολυταρχικό καθεστώς του Αχμαντινετζάντ, ο κινηματογράφος και η ελευθερία της έκφρασης κρίνονται και κατακρίνονται με όλα τα μέσα. Έχοντας σαρώσει τα Φεστιβάλ ανά την υφήλιο (βλ, Χρυσή Άρκτος, Φεστιβάλ Βερολίνου),το ‘A Separation’ μετράει ακόμη τη Χρυσή Σφαίρα Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας και το αντίστοιχο Όσκαρ. Δικαίως.

Χρησιμοποιώντας λιγοστά μέσα, ο σκηνοθέτης θέλει να τονίσει την ουσία, να στείλει ένα μήνυμα στο θεατή, χωρίς να τον ζαλίσει πολύ, δημιουργώντας μία ελκυστικά δραματική ιστορία για μία οικογένεια της πολύπαθης Τεχεράνης.

Η ουσία απτή και σύγχρονη για ένα Ιράν που προσπαθεί να ξεφύγει από το απολυταρχικό καθεστώς, παγιδεύοντας τον ίδιο του τον εαυτό στα γρανάζια της Ισλαμικής θεοφοβούμενης κοινωνίας του. Ταξικές διαφορές, ηθική, πολιτική, ο αέναος φόβος της αμαρτίας, εγωισμοί και αλήθειες, είναι λίγα από τα θέματα που αγγίζει ο Φαραντί.

Στην προσπάθειά του ο σκηνοθέτης να καταδείξει το σάπιο σύστημα δικαιοσύνης του σημερινού Ιράν (και όχι μόνο), διηγείται την ιστορία ενός περήφανου ζευγαριού, που θα μπορούσε να βρίσκεται σε οποιαδήποτε δυτική χώρα και που τα θέλω και τα όνειρά του άλλαξαν με το πέρασμα του χρόνου.

Οι αποφάσεις και οι ανένδοτες, εγωιστικές τους συμπεριφορές αφήνουν θύματα με σημαντικότερο την κόρη τους, η οποία με την ευφυΐα της προσπαθεί άσκοπα να τους φέρει ξανά κοντά. Πρέπει και οι δύο να αναλάβουν τις ευθύνες των πράξεών τους και να αντιμετωπίσουν το συνονθύλευμα των παρεξηγήσεων που προκάλεσαν οι αποφάσεις τους.

Η ηθικές και οι αξίες τους κλονίζονται, αφήνοντάς και τους δύο μετέωρους σε ένα σύστημα και μία κοινωνία που σιγοβράζει κάτω από το αυστηρό και απολυταρχικό Ισλάμ.

Νατουραλιστικά κινηματογραφημένο με εξαιρετικές ερμηνείες , το ‘A separation’ αποτελεί τρανταχτή απόδειξη ότι το Ιρανικό σινεμά, όσο και αν πνίγεται, πάντα θα καταφέρνει να παίρνει βαθιές δημιουργικές ανάσες, μέχρι να καταφέρει να απελευθερωθεί από τα δεσμά του Ιρανικού καθεστώτος.